بررسی کارآئی باکتریهای سیلیکاتی در افزایش پتاسیم قابل جذب برای گیاه

باکتریهای سیلیکاتی (silicate bacteria) به گروه نامتجانسی از باکتریها گفته می شود که با استفاده از مکانیسمهای ویژه ای چون ترشح اسیدهای آلی، باعث تبدیل پتاسیم غیرقابل استفاده به شکلهای قابل استفاده گیاده می شوند. در این تحقیق به منظور تعیین حضور و میزان کارآیی چنین باکتریها در خاکهائی از شمال کشور، تعداد ده نمونه خاک از نظر وجود باکتریهای سیلیکاتی مورد ارزیابی قرار گرفت و تعداد هشت ایزوله با استفاده از محیط aleksandrov به عنوان باکتریهای سیلیکاتی جداسازی شدند. از آزمایشهای میکروسکوپی نتیجه شد که عمده این باکتریها متعلق به گونه bacillus cirulans می باشند. این تحقیق شامل دو آزمایش بود. در آزمایش بود. در آزمایش اول، که در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. باکتریهای مذکور در محیط مایع حاوی بیوتیت ، طی مدت 10 روز از نظر قدرت آزادسازی پتاسیم با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که کاهش پ هاش و افزایش پتاسیم محلوا در محیط تلقیح شده با باکتریهای فوق درسطح یک درصد معنی دار بود. بطوریکه میانگین پتاسیم محلول در تیمارهای تلقیح شده نسبت به شاهد 16 تا 40 درصد افزایش یافت . بر این اساس چهار سویه از باکتریهائی که تاثیر بیشتری در آزادسازی پتاسیم داشتند برای آزمایش بعدی انتخاب شدند. در آزمایش دوم که به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی و به مدت دو ماه و نیم در شرایط گلخانه ای صورت گرفت تاثیر چهار سویه فوق در عملکرد گیاه ذرت ، کل پتاسیم جذب شده و تغییر شکلهای مختلف پتاسیم درسه خاک s1، s2 و s3 که به ترتیب دارای 90، 40 و 58 پی پی ام پتایسم قابل استفاده بودند مورد بررسی قرار گرفت . نتایج تجزیه های آماری نشان داد که وزن خشک اندام هوایی در تیمارهای باکتریایی اختلاف معنی داری (در سطح یک درصد) با تیمارهای شاهد داشت . بطوریکه افزایش وزن خشک اندامهای هوایی تیمارهای باکتریایی نسبت به شاهد در خاکهای s1، s2 و s3 به ترتیب 3ˆ10، 4ˆ5 و 15 درصد بود. مقدار کل پتاسیم جذب شده در تیمارهای باکتریایی نیز نسبت به تیمارهای شاهد در سطح یک درصد افزایش معنی دار داشت . بطوریکه این افزایش در خاکهای s1، s2 و s3 به ترتیب 3ˆ12، 4ˆ6 و 15ˆ10 درصد بود.